Allah Korkusu

Yüce Allah  kendisini sevmemizi istediği kadar, kendisinden korkmamızı da ister. Bunun için Allah Teala, başkasından değil, sadece kendisinden korkmamızı ister. Boyun büküp yalvara yakara, derin bir ürpertiyle ve hafif bir sesle sabah akşam kendisini zikretmemizi, anmamızı emreder. Kısacası Allah Teâlâ; kullarından, Rablerinin büyüklüğünü bilmelerini, buna göre tavır almalarını, emirlerini yapıp yasaklarından kaçmalarını emir buyurur. İnsanoğlu Rabbinin azametini unutarak kendini büsbütün bırakmasın, gevşemesin, aksine ilâhî cezanın şiddetini düşünerek korku ile ümit arasında yaşasın diye, Allah Teâlâ kullarını “Ey insanlar! Rabbinizden korkun!” veya “Yalnız benden korkun” diye uyarır. Allah Tealâ’nın emir ve yasaklarına karşı gelen; küfür ve şirkte, zulüm ve azgınlıkta ısrar eden toplumların sonu, önceki milletlerin akıbetinden farklı olmayacaktır. Resulullah (s.a.v.): “Allah Tealâ, zalime, zulmünden vazgeçmesi için bir süre  tanır. Neticede onu yakaladı mı, artık bırakmaz.” buyurmuş, sonra da: “Rabbin kasabaların zalim halkını yakaladığı zaman böyle yakalar!” (Hûd,102) ayetini okumuştur.
(Tirmizî, Tefsîr, 12)